Zwijndrecht pagina 1/3 | beeldenparkdrechtoevers.nl

Beeldenroute met nummeraanduiding

De plaats van het beeld correspondeert met het nummer op de kaart.

DE LOCATIE VAN DE BEELDEN IS VANAF DE HALTE VAN DE WATERBUS: VEERPLEIN, MAASPAD, NOORDPARK.

[Klik op het vergrootglas (rechtsonder) om een foto uit te lichten.]

[Er is een directe link via de naam van de kunstenaar uit de tabel en ook een link via het nummer van het beeld op de plattegrond naar de betreffende foto's en info.]

Kunstenaars --------------------	Klik hier voor pagina 1 ----	--------------------------------	------------------------------------------------
Lucien den Arend (8) (18) (35)	Lukas Arons (13)	Joost Barbiers (39)	Henk van Bennekum (14) (31) (44) (45)
Gjalt Blaauw (5)	Angela Bottenberg (6)	Kees Buckens (43)
Benbow Bullock (30)	Jan Asjes van Dijk (51)	Eddy Gheress (2)	Maria Glandorf (55)
Nina Goerres (37)	Marti de Greef (7)	Cor van Gulik (32) (48) (49)

Kunstenaars---------------------	Klik hier voor pagina 2 ----	--------------------------------	------------------------------------------------
Joop Haring (4)	Ewerdt Hilgemann (52)	Gerard Höweler (27)	Venelin Ivanov (41)
Menashe Kadishman (15)	Egidius Knops (23)	Yvonne Kracht (28) (29)	Jane Leeuwenburgh (54)
Cyril Lixenberg (34)	Niels Lous (26)	Marus van der Made (38)	Herbert Nouwens (21)

Kunstenaars---------------------	Klik hier voor pagina 3 ----	--------------------------------	------------------------------------------------
Matti Peltokangas (33)	Rob Schreefel (42)	Arthur Spronken (1)	Marry Teeuwen (9) (11) (40) (50)
Roel Teeuwen (53)	Wieke Terpstra (22)	Jan Timmer (25) (46) (47)	Frits Vanèn (20)
Adri Verhoeven (16)	Leo de Vries (12)	Niko de Wit (19) (36)	Fredy E. Wubben (10)
Margot Zanstra (17)	Gonda van der Zwaag (3)

LUCIEN DEN AREND

(8) (18) (35)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Lucien den Arend

Dordrecht, 1943
California State University, Long Beach USA
Academie voor Beeldende Vorming Tilburg
Woont en werkt in Penttilä, Kangasniemi, Finland
www.denarend.com

De beeldelementen lijn en vlak en de doorlopende verbinding daartussen vormen de basis voor de beelden van Lucien den Arend. Zijn sculpturen zijn uitgevoerd op basis van mathematische principes en krijgen daardoor zowel een streng uiterlijk als een heldere vorm. Continuïteit, evenwicht, logica en methode zijn de belangrijkste aspecten in zijn werk dat is uitgevoerd in uiteenlopende materialen als cortenstaal, aluminium, roestvrijstaal, steen, hout e.a. In werken van de laatste 15 jaar worden de zelf opgelegde rigide regels van het constructivisme, waarin vooral de rationele kant overheerste, doorbroken door het toepassen van een organische vormentaal, waardoor de emotionele kant sterker naar voren komt. Het zoeken naar de essentie van de lijn is de rode draad in het werk van Lucien den Arend.

Lukas Arons

(13)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Lukas Arons

Renkum, 1968
Willem de Kooning Academie Rotterdam
Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving 's Hertogenbosch
Woont en werkt sinds 2004 in Bohuslän, Zweden
www.lukasarons.eu

Het werk van Lukas Arons laat zich omschrijven als krachtig, verstild en intiem. Hij is een beeldhouwer in de klassieke zin van het woord, dat wil zeggen iemand die zijn beelden uit brokken natuursteen houwt. Arons deelt de opvatting van Michelangelo (1475-1564) dat het beeld als het ware opgesloten zit in het materiaal. Met het weghakken van de steen komt het beeld vanzelf te voorschijn. Hoewel in zijn huidige oeuvre figuratie en figuratieve elementen – vaak van het menselijk lichaam – een steeds grotere rol spelen, is in zijn eerdere werk nog dikwijls een verbinding tussen beeldhouwkunst en architectuur waarneembaar. Het beeld Fragmenten (1994), dat herinneringen oproept aan archaïsche, rituele vormen en overblijfselen van klassieke architectuur, blijkt een onverwachte keerzijde te hebben. De gladde, geschilderde achterkant geeft de steen een harde intensivering van de zachte tint die door de mineralen en de tijd aan de steen wordt gegeven. Zo ontstaat een verschillende voor- en achterkant van hetzelfde materiaal, een verschillende binnen- en buitenkant van dezelfde ruimte. Een ruimtelijke beleving die om de beweging van de beschouwer vraagt.

Joost Barbiers

(39)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Joost Barbiers

Velsen, 1949 - 2015
Rijksacademie van Beeldende Kunsten Amsterdam
Woonde en werkte in Amsterdam

Aanvankelijk werkte Joost Barbiers als steenbeeldhouwer met marmer en kalksteen, later gebruikt hij steeds meer het hardere graniet. In zijn werk komt bij het hakken altijd iets van het materiaal naar voren dat hij gebruikt bij de ontwikkeling van zijn idee dat niet in een concept te vangen is. Het is niet verwonderlijk dat hij met deze weloverwogen en veel tijd en fysieke energie vergende benadering van het materiaal zich verzet tegen het conceptuele dat in zijn ogen snel is gebeurd. Barbiers gebruikt graag de metafoor over inzien en begrijpen: op het eerste oog woorden die elkaar qua betekenis dekken, maar waar modelleren met grijpen en begrijpen van doen heeft, moet de steenbeeldhouwer zijn beeld zien in het blok steen dat voor hem staat: inzien, dat heeft met inzicht te maken.

Henk van Bennekum

(14) (31) (44) (45)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Het beeld "Deellijn halve draai" is tijdelijk uitgeleend.

Henk van Bennekum

- Hardinxveld, 1946
- Academie voor Beeldende Vorming Tilburg
- Woont en werkt in Hardinxveld-Giesendam en Malleray, Frankrijk

www.vanbennekum.nl

De beeldtaal van Henk van Bennekum sluit aan bij de geometrisch abstracte stroming die in de jaren zestig in Nederland opkwam en die uitblonk in helderheid en soberheid. Met een minimum aan middelen werden beelden geconstrueerd waarin de opbouw duidelijk afleesbaar was. De werkwijze van Van Bennekum wordt nog steeds gekenmerkt door een wisselwerking tussen exacte berekening en intuïtie, waarbij de ordening van de (geometrische) vormen tot stand komt volgens principes van deling, wenteling, schakeling of vouwing. Van Bennekum werkt veelal in staal, zowel roestvrij als gecoat staal. Het beeld Zonder titel (2005) is een eenvoudige cilindrische verschuiving waarbij door de open verticale deellijn een stapeling wordt gevisualiseerd; dit wordt versterkt door het kleurcontrast tussen binnen- en buitenzijde. In het beeld Opengevouwen prisma II (1985-2000) bestaat de tweedeling / het vouwen uit twee identieke vormen die via de diagonaal van een vierkant zijvlak ‘opengevouwen’ worden. De sculptuur gaat over het beleven van perspectief en open volumes en heeft visueel de neiging naar je toe te kantelen: een dynamisch spel van kijken en beleven.

Gjalt Blaauw

(5)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Gjalt Blaauw

Grou, 1945
Academie Minerva Groningen
Woont en werkt in Groningen
www.gjaltblaauw.nl

Gjalt Blaauw werkt met uiteenlopende materialen als marmer, graniet, aluminium, staal, leer e.a. Hij combineert zijn materialen en laat ze op elkaar reageren tot er een onderlinge spanning ontstaat. Massa, ruimte, materiaal en het zoeken naar evenwicht zijn de basisgegevens van waaruit Blaauw werkt. Wonderlijk is het gevoelsmatige evenwicht dat hij met de contrasten van zijn verschillende materialen (vaak verwerkt in één sculptuur) weet op te roepen. De kleur van het beeld is de kleur van de materialen. Gjalt Blaauw stapelt, bouwt en rangschikt schijnbaar achteloos, maar verkent zijn materialen en volumes met grote zorg. Het beeld Zonder titel (1984) heeft een stenen top die verankerd is op drie geledingen van staal die een wankel contact maken met de ruwe steen. Het beeld roept de gedachte op van het vertrekkende schip dat zijn laatste contact met de wal nog een ogenblik probeert vast te houden. Letterlijk en figuurlijk de verbinding maakt tussen land, water en lucht.

Angela Bottenberg

(6)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Angela Bottenberg

Utrecht, 1955
Academie Artibus Utrecht
Rijksacademie van Beeldende Kunsten Amsterdam
Woont en werkt in Landsmeer

Het stenen beeld Winternacht (1988) behoort tot een serie op landschappen geïnspireerde beelden. Het verbeeldt een winternacht wanneer je in bed ligt met dekbedden om en over je heen. Het is ook een landschap, een veilige haven. En een beeld waarop je kunt zitten, liggen en spelen. In de jaren negentig werkte Bottenberg aan beelden die waren geïnspireerd op follies: door het gebruik van verf, keramiek en andere materialen ontstonden fantasievolle stenen bouwsels. Daarna volgde een periode van vrouwfiguren, half ruimtelijk, in reliëf, beschilderd en beplakt met sieraden. In 2007 moest ze vanwege lichamelijke klachten stoppen met beeldhouwen.

Kees Buckens

(43)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Kees Buckens

Breda, 1957
Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving 's Hertogenbosch
Jan van Eyck Academie Maastricht
Woont en werkt in Rotterdam
www.keesbuckens.nl

Kees Buckens is bekend door zijn grote robuuste, gehakte en gestapelde stenen beelden. Hij is geen man van franje. Zijn beelden zijn kernachtig gehakt tot het bot van het wezenlijke. Hij ziet beeldhouwen als bouwen en zijn beelden stralen dat ook uit: bouwwerken, stapelingen van volumes en ’emoties’. De vaak gestapelde granieten sculpturen spelen een spel met de zwaartekracht. Hun aanvankelijke robuustheid verraad na beter kijken een ver doorgevoerde verfijning zowel in concept als in uitvoering. De onwankelbare mastodonten balanceren gevaarlijk tegen de natuur in en onthullen zo op indringende wijze hun kwetsbaarheid. Met stukken steen (of hout) van verschillend formaat componeert hij in balans langs de loodlijn. Hierbij zijn figuratie en bouwen de vertrekpunten om de samenstelling / ordening van een beeld te ontwikkelen en om nieuwe componenten te ontwikkelen: het gereedschap om bij abstractie als nieuwe ordening uit te komen.

Benbow Bullock

(30)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Benbow Bullock

Saint Louis USA, 1929 -2010
Wesleyan University Middletown Connecticut
San Francisco Art Institute
Woonde en werkte in San Francisco en Vallejo (Californië), USA

De Amerikaanse beeldhouwer Benbow Bullock maakte lichtvoetige ruimtelijke structuren waarin de kleur het verbindende element vormde. De zelfstandige elementen werden door middel van zichtbare lassen met elkaar verbonden. De beelden zou je kunnen samenvatten als een spel van vormen, ruimte, richting en kleur. In zijn beeld Tegenstrijdige meningen (1998) zien we vlakken die balanceren op hun basis en die door de vormen en kleuren een vrolijke noot vormen in het park: een beeld dat tegenstrijdige meningen oproept. Als beeldhouwer creëerde Bullock geometrisch-construc- tivistische sculpturen van brons, staal en aluminium die hij vaak in primaire kleuren beschilderde.

Jan Asjes van Dijk

(51)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Jan Asjes van Dijk

Kampen, 1933
Academie Artibus Utrecht
Academie voor Beeldende Kunsten Rotterdam
Nationale hoger Instituut voor Schone Kunsten Antwerpen, BE
Woont en werkt in Dordrecht

Jan Asjes van Dijk vindt zijn inspiratie in de natuur. Zaadbollen, peulen, zwammen en schalen zijn de grondvormen voor de beelden waarin rudimentaire elementen vertaald worden in herkenbare vormen. Uitgangspunten in zijn werk zijn de steeds terugkerende ritmen van de levenscycli van het plantenrijk in vele varianten, de eeuwige cyclus van het doorgaan en het doorgroeien van het leven. Maar ook het ritme van bijvoorbeeld met de wind mee wuivende gewassen. Binnen zijn composities worden de zelf-gegoten bronzen elementen (bollen, peulen, zaden) soms gecombineerd met messing platen en pijpen, een procedé waarbij wijzigingen en toevalligheden de definitieve vorm van het werk bepalen. Het beeld En passant in het voorbijgaan is geheel van staal.

Eddy Gheress

(2)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Eddy Gheress

Gravelbourg, Saskachewan, Canada, 1944
Alberta College of Art Calgary Alberta, Canada
Rijksakademie van Beeldende Kunsten Amsterdam
Woont en werkt in Amsterdam

Eddy Gheress werkt vooral in steen. Groot of klein, het maakt niet uit. Onder zijn handen worden stenen omgetoverd tot voluptueuze naakte vrouwenfiguren en gezichten, de laatste door Gheress wel ‘maskers’ genoemd. De zachte, vrouwelijk, ronde vormen komen rechtstreeks voort uit zijn handen. Zelden heeft hij een model nodig. In combinatie met de harde hoekige stenen ontstaat een harmonieuze eenheid. De verstilde beeldhouwkunst van Gheress roept soms herinneringen op aan vrucht- baarheidsgodinnen uit de prehistorie, dan weer aan de Egeïsche kunst of de primitieve kunst. Maar bovenal is aan de beelden een grote liefde voor het ambacht af te lezen. Voor de beeldhouwer is het maken van een beeld een proces van fysieke arbeid, waaraan richting wordt gegeven door het gevoel. Beeldhouwkunst is voor hem geen zaak van het hoofd, maar een zaak van de handen en het hart. (Uit een tekst van Cornelie de Kuijper, catalogus Leven in Beeld – Vier beeldhouwers exposeren bij het RIVM, 1995)

Maria Glandorf

(55)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Maria Glandorf

Dordrecht, 1952
Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost Breda
Filmacademie Amsterdam
Woont en werkt in Amsterdam
www.mariaglandorf.dds.nl

“Iedere houding, beweging of lichamelijk moment van ieder mens is interessant. Het is altijd dat ene moment dat, binnen de totale context, er niet anders had kunnen uitzien dan het doet. Het gaat mij niet zozeer om de bestudering van de beweging op zichzelf. Mijn beelden gaan over de krachten achter de beweging, waar de houding een zichtbaar teken van is.In mijn werk ga ik uit van de mensvorm en een idee over het menselijk zijn. Dit duizenden jaar oude thema in de beeldhouwkunst is onuitputtelijk. Het wordt voor mij alleen maar steeds boeiender. Verwondering is wat aan mijn werk ten grondslag ligt. Een beeldhouwwerk is een open gedachte in materiaal die ontstaat uit een interactie tussen de maker, omgeving en materiaal. Ik gebruik materialen als hout, gips, buizen, staven, was, klei, platen, gaas, kortom alles wat te gebruiken is voor wat ik wil uitdrukken. Het zijn de tussen materialen die geordend, vertaald en veranderd, vervolgens worden omgezet naar brons. Mijn beelden zijn geworteld in de klassieke beeldhouwkunst, maar ze zijn hedendaags, al was het alleen maar omdat allerlei materialen en gereedschappen die we nu zo ‘vanzelfsprekend’ vinden, er niet eerder waren of er anders uitzagen. Ze brachten een ander vormkarakter voort, een ander idee wellicht.”

Nina Goerres

(37)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Nina Goerres

1941 - 2006
Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten Den Haag
Woonde en werkte in Amsterdam

Nina Goerres maakte beelden in de openbare ruimte die vaak een aspect van ordening in zich hadden. Aaneenrijgen, bundelen of stapelen van gelijkvormige elementen lagen aan de basis van haar werken die resulteerden in kloeke, heldere beelden van forse formaten, aards georiënteerd, maar altijd aangevuld met lichtheid en spiritualiteit. De gebruikte elementen zijn niet statisch, maar ten opzicht van elkaar in harmonie. Rondom de plek is een leegte die voelbaar aanwezig is en die de geest van de plek bepaalt. Het werk Anything goes (1987) is een mooi voorbeeld van zo’n werk. Het bestaat uit een zwart gesloten element, in zichzelf gekeerd, maar tegelijkertijd met een uitstraling die het gehele gebied beheerst. Een beeld dat met een zekere melancholie de wereld beziet.

Marti de Greef

(7)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Marti de Greef

Eindhoven, 1951
Avondopleiding Academie Industriële Vormgeving Eindhoven (Vrije richting)
Woont en werkt in Eindhoven
www.martidegreef.nl

Er is weinig naast de menselijke figuur dat Marti de Greef tegenwoordig nog boeit als onderwerp voor zijn beelden. De balans, de suggestie van lichtheid en beweging en het gebruik maken van zware massieve accenten zien we daarom terug in veel van de sculpturen waarin hij het thema ‘de mens’ in al zijn facetten uitbeeldt. Opvallend is hoe hij de anatomie van het menselijk lichaam interpreteert, bewust kiest voor een soort van disproportie om dit vervolgens weer in een proportioneel kader te dwingen. Dit verzwaren en accentueren van ledematen of aspecten van het menselijk lichaam geeft het beeld een buitengewone vitaliteit en evenwicht. Marti de Greef wil geen standaardbeelden maken, maar heeft bewust gekozen voor een eigen handschrift. Ook de laatste fase van het beeld geeft hij nooit uit handen. De huid, het oppervlak en de patine moeten bij het beeld passen. Daar besteedt hij veel aandacht aan. Zelfs de sokkel is belangrijk; deze maakt soms deel uit van de compositie als drager en als esthetisch element. Vaak gaat er aan de grote beelden een kleiner beeld als voorstudie vooraf. De vormen zijn essentieel, het grote gebaar interesseert hem het meest. Marti de Greef werkt in uiteenlopende materialen als brons, aluminium, lood, hout, porselein en cortenstaal.

Cor van Gulik

(32) (48) (49)

Klik op de foto om meer info over het betreffende beeld te krijgen.

Dit staat in de bovenrand.

Cor van Gulik

Zevenbergen, 1938
Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost Breda
Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten Antwerpen, België
Woont en werkt in Dordrecht

Cor van Gulik werkt met staalplaten die hij verknipt, waarna de afzonderlijke stukken (platen, stroken of restdelen) weer aan elkaar worden gelast. In het vroegere werk werden vrij grote stukken gebruikt en ontstonden er grillige, bijna abstracte vormen die duidelijk als ‘ding’ (jurk, tafel, vogel) herkenbaar waren. De laatste 15 jaar worden kleinere stukken staal gebruikt die met enkele punten aan elkaar worden gelast. Daardoor ontstaat een constructie die open en plastisch is, puur en kaal. In het meer recente werk speelt de menselijke figuur een steeds prominentere rol. Zijn werk – waarin ritmiek en beweging de verschijningsvorm bepalen – ontstaat niet vanuit het gegeven een bepaald idee gestalte te geven, maar vanuit het avontuur. Formaat, structuur en volume van een beeld worden globaal van te voren bepaald, maar het eindresultaat is altijd een gevolg van het werkproces. De sporen van dit proces worden niet verdoezeld maar juist geaccentueerd. Het beeld Jurk (1985) is een vorm waarin het stugge staal is getransformeerd in een bijna swingende, ruimtelijke plastiek.

Beeldenroute met nummeraanduiding

De plaats van het beeld correspondeert met het nummer op de kaart.

LUCIEN DEN AREND

(8) (18) (35)

Lucien den Arend

Lukas Arons

(13)

Lukas Arons

Joost Barbiers

(39)

Joost Barbiers

Henk van Bennekum

(14) (31) (44) (45)

Henk van Bennekum

Gjalt Blaauw

(5)

Gjalt Blaauw

Angela Bottenberg

(6)

Angela Bottenberg

Kees Buckens

(43)

Kees Buckens

Benbow Bullock

(30)

Benbow Bullock

Jan Asjes van Dijk

(51)

Jan Asjes van Dijk

Eddy Gheress

(2)

Eddy Gheress

Maria Glandorf

(55)

Maria Glandorf

Nina Goerres

(37)

Nina Goerres

Marti de Greef

(7)

Marti de Greef

Cor van Gulik

(32) (48) (49)

Cor van Gulik

Naar pagina 2 Naar pagina 3

Naar pagina 2
Naar pagina 3